Sejak awal merdeka, secara umum lebih 50% penduduk Sabah tidak
berpuashati dengan status Sabah dalam Persekutuan Malaysia berpunca daripada
sikap kerajaan Pusat yang tidak menghormati syarat-syarat MALAYSIA AGREEMENT
1963 dan tidak mematuhi syarat-syarat dalam Perkara 20.
Pemimpin pertama yang menyuarakan rasa hati orang Sabah ialah
Ketua Menteri Sabah yang pertama, Donald Stpehen pada 1965 setelah penarikan
Singapura daripada Persekutuan. Berikutan itu Donald Stephens digugurkan
daripada jawatannya dan digantikan dengan pemimpin SCA. Peter Lo menjadi KM Sabah selama 2 tahun
sebelum pilihan raya umum pertama 1967.
Pilihan raya negeri pertama menyaksikan
persaingan sengit antara dua komponen Parti Perikatan Sabah (Sabah Alliance Party) USNO yang diketuai
Tun Mustapha dan UPKO pimpinan Tun Stephens. Dalam pilihanraya itu, Kuala Lumpur secara terbuka memberi sokongan
kepada USNO! Parti UMNO dan MCA masing-masing secara sulit membantu parti USNO dan SCA.
Keputusan PRN pertama mengesahkan sentiment
kaum KDM yang tidak memihak kepada Malaysia dengan memperolehi 50% jumlah
pengundi yang mengundi UPKO walaupun keputusan tidak memihak kepada UPKO yang hanya mendapat 12 kerusi berbanding dengan 14 kerusi yang dimenangi USNO. Parti SCA menang 5 kerusi dan Bebas menang satu kerusi bila Peter Lo kalah kepada Yap Pak Leong.
Punca utama UPKO kalah kerana Tun Stephens yang terlalu percaya kepada Tunku Abdul Rahman Putra yang meminta Tun Stephens jangan bertanding dalam PRN 1967 itu. Tunku berjanji pilihan raya itu adalah friendly contest antara anggota komponen Perikatan. Bagaimanapun janji Tunku tidak benar. Kuala Lumpur berniat untuk hancurkan UPKO dengan cara yang paling kotor!
Pada Pilihanraya negeri 1976, sokongan kaum KDM
diterjemahkan dengan sokongan kepada parti BERJAYA yang memperolehi 28 kerusi
manakala parti pemerintah USNO hanya
dapat pertahan 20 kerusi di kawasan majority bumiputera Islam.
Kemenangan PBS pada 1985 mengalahkan
BERJAYA juga adalah atas sokongan kaum KDM dengan sentiment yang sama pada 1967
dan 1976 iaitu tidak puas hati dengan layanan KL keatas Sabah! Bertitik tolak
daripada itu lahirlah slogan SABAH FOR SABAHANS!
Kaum KDM sedang menunggu untuk mencari
sebuah parti dan pemimpin yang akan mengetuai mereka menentang ketidakadilan KL
keatas Sabah. Isu-isu terkini seperti PTI dan tanah-tanah adat yang dirampas
syarikat-syarikat besar dari luar Sabah merupakan isu-isu yang dekat dengan
hati mereka.
Pemimpin KDM seperti Datuk Dr Jeffrey Kitingan
mengambil kesempatan daripada sentiment kaumnya dengan mengetuai STAR di Sabah
sungguhpun Dr Jeffrey sedar STAR tidak akan mendapat sokongan secara
menyeluruh. Tetapi Dr Jeffrey tahu, KDM adalah fixed deposit partinya jika
tiada parti politik lain atau pemimpin KDM lain yang boleh mengambil peranan
mengetuai kaum KDM.
Kemunculan ahli Parlimen Tuaran, Datuk
Wilfred Bumburing yang keluar daripada UPKO dan menubuhkan APS telah merubah
lanskap politik di kawasan KDM. Kelihatan Bumburing sanggup mengorbankan
jawatannya dan bersedia menentang BN kerana mempertahankan hak-hak kaum KDM
terutama dalam isu PTI dan tanah adat!
Berbeza dengan Dr Jeffrey yang menentang BN secara bersendirian dan menuduh
PR sebagai parti-parti dari Malaya, Bumburing pula memberi sokongan terbuka
kepada Pakatan Rakyat dan Ketua Umum PKR, Datuk Seri Anwar Ibrahim.
Dr Jeffrey lebih retorik dalam tuntutannya
termasuk meminta lebih 50% royalty petroleum daripada Kerajaan Pusat berbanding
dengan komitmen PR dalam Buku Jingga yang memberi 20% royalty kepada Sabah dan Sarawak serta
negeri-negeri pengeluar minyak lain, Terengganu dan Kelantan.
0 Response to "DR JEFFREY DAN BUMBURING - ANTARA RETORIK DAN REALITI"
Post a Comment